Mijn tijd in Zuid-Frankrijk zit er bijna op. En dat doet best een beetje pijn.
Deze winter begon met inspiratie, nieuwsgierigheid, doelen, energie, tijd, plannen en wensen. Eind vorige maand begon ik als vanzelf de balans op te maken.
Nog één maand en een beetje voordat ik terug naar de camping zou gaan.
Wat had ik bereikt?
En wat wilde ik nog bereiken? Had ik alles eruit gehaald wat erin zat?
Ik heb mezelf vrijwel continu gepusht met de gedachte dat ik na de komende zomer toch echt goed geld moet gaan verdienen wil ik niet terug in loondienst hoeven. En om dat te kunnen doen moest ik voor vertrek hier mijn doelen halen…
Ben ik trots op de behaalde resultaten? Hell yeah!
Heb ik alles eruit gehaald wat erin zat? Absoluut!
Heb ik al mijn doelen behaald? Nope.
Had ik de lat misschien wat hoog gelegd? Jazeker.
Heb ik genoten van alle ontdekkingstochten die ik heb gemaakt? Echt wel.
Langzaamaan kwam de realisatie dat, hoe hard ik mijn best ook deed, niet alles op mijn lijstje afgevinkt zou gaan worden. Ondanks dat mijn hoofd echt keihard aan het werk was. Bijna continu.
Langzaamaan begon ik me te beseffen dat ik mijn ideeën qua ontspanning en fysieke gesteldheid een beetje genegeerd had om mijn bedrijfsdoelen te halen.
Ja, ik ging wel regelmatig wandelen, maar wel met een inspirerende podcast in mijn oren.
En nee, niet op mijn gemakje, die buik mag best wat minder, hup tempo maken!
Ik werd er enorm onrustig van. Vorige week maandag, na de Reiki sessie, werd de overduidelijke boodschap me aangereikt door iemand die nog amper iets van mij weet.
“You have a busy mind. Stop doing, start being.”
Ik ben iemand die graag snapt hoe dingen werken. Maar kom toch ook graag dichter bij mijn gevoel. Hoe kan het, heb ik me deze keer niet afgevraagd. Ik wist dat ze gelijk had.
Afgelopen week ontstond er als vanzelf een vertraging in mij. Het was alsof dingen op hun plek moesten vallen. Het maakte me slaperig en sloom. Mijn hoofd was vaker uit, ik wandelde trager en lag af en toe op mijn rug te genieten in het gras. Zonder iets te hoeven, te willen, of te doen. Het was goed.
De pijn van mijn vertrek zit ‘m in het feit dat ik geniet van mijn proces, van waar ik ben in het leven en in het feit dat ik me welkom en verrassend op mijn plek voel.
De laatste twee weken hier laat ik mijn doelen even los. Ik vertraag nog wat verder, geniet van mijn vrijheid en pak mijn studieboek op wanneer ik daar zin in heb. Even minder doen en meer zijn.
Wanneer heb jij je voor het laatst afgevraagd of je wel lief genoeg bent voor jezelf?
#virtualventure #technischva