en plannen blijven veranderen…
Nu ik dit schrijf denk ik trouwens dat het experiment de rest van mijn leven duurt en eigenlijk al mijn hele leven bezig is. Alleen voelt het nu anders.
Anders omdat ik gevoelsmatig uit het systeem ben gestapt waar ik mijn hele leven in zat. Het systeem van regelmaat, de klok, verwachtingen en een veilig gevoel boven echt gaan doen wat bij me past.
En zal ik iets leuks vertellen? Voorheen stond ik áltijd in de verkeerde rij bij de kassa. Nu sta ik nooit meer in de verkeerde rij.
Nou goed, de herfst was aangebroken en ik ging op zoek naar mogelijkheden voor de winter.
Om te beginnen had ik besloten nog een seizoen camping te doen. Afgelopen seizoen was een rollercoaster. Nieuwe leefomgeving, wonen op m’n werk (wtf?), totaal ander ritme. Veel geleerd, qua gevoel en emoties van alles ontdekt en de campingeigenaren en ik leerden elkaar ook in rap tempo beter kennen. Het was zoeken naar wat goed werkt voor alle drie.
Ik ben heel benieuwd naar komend seizoen.
In m’n originele plannen van een vrij bestaan zou ik de zomers in Nederland doorbrengen en de winters op een warmere plek.
Leuk bedacht, dat liep dus meteen al anders!
Ik ging op zoek naar betaalbaar onderkomen en besloot in Frankrijk te blijven om de taal beter te leren.
Ik vond twee leuke appartementjes en na wat feestjes in Nederland in november reed ik zo zuidelijk als mogelijk was op het Franse vasteland. 20 minuten van de Spaanse grens, in de heuvels iets ten zuidwesten van Perpignan, uitzicht op de Pyreneeën. 
Hier begon een nieuw experiment. Ik zou tot april helemaal alleen zijn, zat vol plannen en doelen. Wat zou daarvan terecht komen?
Ik had m’n doelen netjes ingedeeld in categorieën en ik had nagedacht over mijn ideale dagindeling 
. Want ik wilde zoveel mogelijk uit deze bijzondere periode halen en daar had je toch een ritme voor nodig?
Die dagindeling liet ik al gauw varen. Ik merkte dat ik liever langer aan iets doorwerk dan steeds te “moeten” wisselen. Er zat geen moeten bij natuurlijk, ik had het allemaal zelf bedacht.
Ook het op tijd opstaan liet ik gaan. Vaak voelde ik juist ‘s avonds de rust om ergens helemaal in te duiken en ja, dan kon het maar zo één uur ‘s nachts worden voordat ik op bed lag.
Toch had ik hier een behoorlijk oordeel over, want zo hoort het toch niet? Je hoort op tijd op te staan om zoveel mogelijk uit je dag te halen.
Het duurde even voordat ik doorhad, ik zit lekker in mijn vel en geloof dat ik mijn ritme heb gevonden én geaccepteerd. Wat eigenlijk betekent dat er weinig ritme is. Ik volg mijn gevoel met wat verstand.
Die warmte in het zuiden viel best tegen trouwens. Ja de zon schijnt hier vaker dan in Nederland, maar ook hier wordt het best koud. Helaas. Nou ja, dan maar met een muts op aan de studie.
Vertel eens, wat zou je van me willen weten? Waar ben je nieuwsgierig naar? Misschien schrijf ik een volgende keer wel een stukje speciaal voor jou!
#inspiratie #virtualventure #doelen